Rasprave između pušača i nepušača oko zdravlja, vazduha i prava na izbor nisu ništa novo. Međutim, pošto je venecuelanska vlada skoro uvela Zakon o zabrani pušenja (nakon što je u februaru poništen), mnogi su upotrebili građanske medije da komentarišu, protestuju i raspravljaju o pozadini novog zakona. Ta mera zakona je neophodna prema onima koji razmišljaju o postojećim rizicima po zdravlje pasivnih pušača. Sa druge strane, neki u Zakonu vide novi oblik represije dok se po strani ostavljaju prioriteti i važnija pitanja.
Orasio, u svom blogu Sin Gasolina (Bez benzina) ističe da ima validnih razloga za uvođenje okruženja 100% slobodnih od dima:
* Disminuyen el riesgo de infarto del miocardio, cáncer del pulmón y asma
* Reducen 30% el consumo de cigarrillos y son un estímulo para dejar de fumar
* Garantizan el derecho de la población trabajadora a un ambiente laboral saludable
* Son fáciles de implementar y cuestan muy poco
* Smanjuju 30% upotrebu cigareta i to je podstrek za ostavljanje pušenja
* Garantizuju pravo radničkog stanovništva u jednom zdravom radnom okruženju
* Lako ih je uvesti i ne koštaju puno
Sa druge strane, Naki oštro napada zakon, koji tumači kao način ograničavanja i dirigovanja lične slobode:
¿Cómo interpretar favorables, leyes que “piensan por mí”? Antes fue la ley contra videojuegos y juegos violentos, que se suponen más nocivos que la formación deniños en “guerrillas comunicacionales” o la de jóvenes como miliacianos. Le siguió otra que prohíbe la transmisión de narco-novelas. Hoy es una ley anti-tabaco, aprobada antes que una anti-desarme a pesar que las armas representaron 19.000 muertes violentas en 2009
Sa svoje strane, Hesus pokušava da podeli drugi pogled na situaciju:
Estoy plenamente consciente de que todos tenemos derecho a elegir algo (y a sufrir las consecuencias de nuestra decisión), al igual que podemos elegir nuestro bien, no debemos limitar a la gente que elija su mal. Tratar a la gente como limitados mentales que necesitan de la eterna ayuda del Estado o de un ente externo que les diga que hacer y que no (sin dejar derecho a réplica o de participar en la legislación de dichas normas) es harto insultante para alguien que se asuma como libre. Lo lamento, pero una sociedad libre no se construye con cultos a la mendicidad ni con tratamientos infantiles ni con disposiciones arbitrarias. Los vicios no son crímenes.
A «lenguaeniple», putem zajedničkog bloga Panfleto Negro (špa.), iznosi mišljenje o granicama koje Države uspostavlja u nameri da diktira ponašanje svojih građana:
El Estado tiene la atribución, potestad y facultad de prohibir fumar en Registros, Notarías, Alcaldías, Ministerios y/o cualquier otra dependencia de su propiedad, lo que definitivamente es una aberración es que ese mismo Estado sea quien decida que a usted, dentro de su negocio, le está prohibido fumar.
Mišeljenja na Tiveru su takođe išla u različite pravce. U malo reči se videlo mnogo više žalbi i podelilo se, na poseban način, osećanje neverice prema poštovanju (ili nedostatku istog) Zakona, nešto što je generalno pristuno kod mnogih. Robert M (@robert7772), Adrian (@AdriianRz) i Sabrina Baroni (@Sabrina_Baroni) to ovako izražavaju:
Esperemos que la Ley Antitabaco si es que llega a ser ley se cumpla, porque aquí en Venezuela rara vez se cumplen las leyes.
En este país (Venezuela) ninguna ley se cumple, que te hace pensar que la “Ley Antitabaco” sera la excepción?
Mientras [Chávez] candanga hace campaña, todos enloquecen por la LeyAntitabaco. A veces pienso que Venezuela tiene el presidente que se merece…